Σαν σήμερα 20 Μαίου 1941, άρχισε η Μάχη της Κρήτης. Ήταν μεσημέρι περασμένο, όταν ένας παράξενος θόρυβος που δεν τον είχαν ξανακούσει οι Αδαμαντινοί, έβγαλε τους κατοίκους απ΄΄τα σπίτια τους να δούνε τί συμβαίνει. Το θέαμα τους άφησε κατάπληκτους, Όλος ο ουρανός τη Μήλου ήταν γεμάτος από αεροπλάνα, Γιούγκερς 52, τρικινητήρια μεταγωγικά, που πετούσαν χαμηλά και πήγαιναν προς τον νοτιά. ΄Ολοι καταλάβαμε πως αυτο που περιμέναμε, δηλ. η απόβαση στην Κρήτη είχε αρχίσει. Οι αλεξιπτωτιστές μεταφερόντουσαν από ένα πλήθος αεροσκαφών που είχαν μαυρίσει τον ουρανό.
Όσπου να συνέλθουμε από την έκπληξη λόγω του πρωτοφανούς φαινομένου και όσπου να κατασταλάξουνε τα συναισθήματα που μας κατέκλυσαν σκεπτόμενοι τί ακριβώς θα γινόταν σε λίγα λεπτά, κάτω στην ανύποπτη ακόμη Μεγαλόνησσο, και απο την συναίσθηση πως είμαστε αυτόπτες μάρτυρες ενός ιστορικού συμβάντος, άρχισαν να επιστρέφουν κάποια αεροπλανα.
Άλλα περνούσαν από πάνω μας και συνέχιζαν για Αθήνα, άλλα προγειωνόντουσαν στην Αλυκή, όπου η Βέρμαχτ είχε ήδη κάνει ένα πρόχειρο αεροδρόμιο, για να δεχθεί όσα αεροπλάνα εγύριζαν από την Κρήτη, αφού είχαν ρίξει τους αλεξιπτωτιστές τους και είχαν ξεμείνει απο καύσιμα και δεν μπορούσαν να συνεχίσουν την πτήση για Αθήνα. Τα περισότερα προσγειωνόντουσαν, κακήν κακώς, άλλα διότι ήσαν χτυπημένα απο την άμυνα των αγγλικων και ελληνικών δυνάμεων του νησιού, άλλα ελλείψει καυσίμων. Άλλα έπεφταν πριν καβαντζάρουν το Τσιγκράδο, μέσα στη θάλασσα παρασέρνοντας και τους πιλότους των στον θάνατο. Ο Μιλτιάδης ο Παγώνης, αυτόπτης μάρτυς των γεγονότων, αφηγείται ( Μπελιβανάκης «Οι Γερμανοί στην Μήλο…..», Αθήνα 2011, σελ. 76):
«……….Αεροπλάνα που επέστρεφαν από την Κρήτη, χτυπημένα ή χωρίς βενζίνη, έπεφταν στην θάλασσα μόλις προσέγγιζαν την Μήλο. Την άλλη μέρα είδαμε στο Τσιγκράδο, να έχουν βγεί, αεροπόροι πνιγμένοι, Άλλοι μέσα στην θάλασσα άλλοι πάνω στα βράχια, άλλοι με σωσίβια, άλλοι σακατεμένοι, νέα παιδιά, ποιός να τους θάψει, εκεί θα τους έλυωσε η θάλασσα….»
Το ίδιο βράδυ πολλά καίκια και άλλα πλεούμενα, φορτωμένα στρατό, που είχαν σταθμεύσει προσωρινά στο λιμάνι της Μήλου, έβαλαν πλώρη για τις ακτές της Κρήτης. Εκεί το αγγλικό ναυτικό είχε έντονη παρουσία και πολλά σκάφη γεμάτα στρατό βυθίστηκαν και σε κάποια στιγμή οι Γερμανοί ήρθαν σε δύσκολη θέση και εσκέφθηκαν να σταματήσουν την επιχείρηση. Η οποία όμως τελικά συνεχίστηκε παρά τις απώλειες και εξελίχθη, οπως όλοι γνωρίζομε, με ολοκλήρωση της κατάληψης του νησιού.