Η κατασκευή ενός γκράφιτι στα θειωρυχεία το περσινό καλοκαίρι αποτέλεσε μια ενέργεια που ορθά καταδικάστηκε από την κοινωνία του νησιού μας , με πρώτο  το Δήμο Μήλου. Συντασσόμαστε  και εμείς σε αυτή  την καταδίκη αφού τα θειωρυχεία ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της βιομηχανικής ιστορίας της χώρας μας απαιτούν το σεβασμό όλων μας.

Τον έχουν όμως αυτό τον έμπρακτο σεβασμό  μας τα θειωρυχεία ;  Δυστυχώς όχι !

Μολονότι η ευρύτερη περιοχή έχει κηρυχθεί ως  προστατευτέα εδώ και δέκα περίπου χρόνια, τίποτα δεν έχει γίνει για το ίδιο το συγκρότημα των θειωρυχείων. Εγκαταλελειμμένα στην τύχη τους από τη δεκαετία του 1950 που σταμάτησε η λειτουργία τους. Λεηλατημένα και κατεστραμμένα από το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου δημιουργούν θλίψη σε όποιον αντικρίζει τη σημερινή τους εικόνα.

Πρωταρχικό είναι  το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των θειωρυχείων.  Αυτή τη στιγμή το σύνολο του χώρου είναι ιδιωτικό. Επιβάλλεται  να γίνει δημόσια ιδιοκτησία με την εξαγορά η απαλλοτρίωση,  αν είναι νομικά δυνατό , των  ιδιωτικών ιδιοκτησιών  που υπάρχουν.  Μπορεί αυτό να είναι δύσκολο, είναι όμως απαραίτητο να γίνει. Ο Δήμος Μήλου  επίσης πρέπει να απευθυνθεί στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου  που ήδη έχει από πολλές πλευρές μελετήσει  το χώρο. Μπορεί έτσι να υπάρξει μια ουσιαστική επιστημονική βοήθεια στην μελέτη της ανάδειξης και αξιοποίησης  των θειωρυχείων.

Ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα για τα θειωρυχεία είναι αυτό της πρόσβασης στο χώρο. Κάθε καλοκαίρι πολλές  δεκάδες άνθρωποι σε καθημερινή βάση επισκέπτονται τα θειωρυχεία.  Η μοναδικότητα του μνημείου αλλά και η απίστευτη ομορφιά του τόπου που το περιβάλλει αποτελούν πόλο έλξης πολλών επισκεπτών του νησιού. Η πρόσβασή τους  όμως, ιδιαίτερα το περυσινό  καλοκαίρι, ήταν άθλια. Κινδύνευαν όχι μόνο τα αυτοκίνητα και  οι μηχανές  αλλά και η σωματική ακεραιότητα των επιβατών. Σίγουρα αυτό δεν αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση του νησιού μας. Ο Δήμος και το Επαρχείο Μήλου πρέπει να αποκαταστήσουν την βατότητα του δρόμου , με την τοποθέτηση απαγορευτικού για τα οχήματα σε κάποιο σημείο, όπως γίνεται και στο Σαρακίνικο.  Συγκεκριμένα θεωρούμε πως τα αυτοκίνητα πρέπει να σταματούν στην τελευταία αριστερή στροφή πάνω από τον χώρο των θειωρυχείων.

Εκδώσαμε αυτή την ανοιχτή επιστολή για να δηλώσουμε την πεποίθηση μας πως η διάσωση, ανάδειξη και αξιοποίηση των θειωρυχείων, συνιστούν ένα έργο πρωταρχικής σημασίας για το νησί μας. Εκτός από το προφανές οικονομικό του ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του τουρισμού στο νησί αποτελεί  μια κατάθεση σεβασμού στην ιστορία αυτού του τόπου. Στη μνήμη των προγόνων μας που δούλεψαν σκληρά εκεί. Ο Δήμος Μήλου οφείλει να γίνει ο ηγέτης αυτής της προσπάθειας. Εμείς αλλά και όλη η κοινωνία της  Μήλου πρέπει να συμπαρασταθούμε.

Για το Διοικητικό Συμβούλιου του Ομίλου Φίλων Βουνού και Θάλασσας Μήλου

Ο Πρόεδρος    Ο Γ.Γραμματέας

Γ. Μάλλης        Α. Τρίμης