Η Μηλιά δημοσιογράφος και συγγραφέας Ελενα Αντωνίου, η Ελένη Καραμήτσου, συνεχίζει με επιτυχία το ταξίδι της στη συγγραφή ρομαντικών μυθιστορημάτων. Το Miloslife αναδημοσιεύει την προχθεσινή της συνέντευξη στο ΑΠΕ - ΜΠΕ:
Έλενα Αντωνίου: Ως συγγραφέας έχω δεχθεί έναν ιδιότυπο «ρατσισμό»
Η δημοσιογράφος Έλενα Αντωνίου, όταν ήταν παιδί, διάβαζε στα κρυφά τα 'Αρλεκιν των θείων της και ονειρευόταν, όταν μεγαλώσει, να γράφει τις δικές της ιστορίες αγάπης για την 'Αρλεκιν. Σήμερα, έχει πραγματοποιήσει το παιδικό της όνειρο και σε λίγες μέρες θα εκδοθεί ένα ακόμη βιβλίο της από τη σειρά Silk books. Πρόσφατα έγινε μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Ρομαντικών Συγγραφέων και παρά το γεγονός ότι πιστεύει πως η αγάπη από μόνη της, πολλές φορές, δεν είναι αρκετή, γιατί η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για τα συναισθήματα, ωστόσο στα βιβλία, τόσο ως αναγνώστρια όσο και ως συγγραφέας, δηλώνει ότι έχει ανάγκη από το «ευτυχισμένο τέλος». «Εκεί πράγματι η αγάπη μπορεί να υπερνικήσει τα εμπόδια», λέει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Επιπλέον, σημειώνει ότι μερικές φορές το γεγονός ότι ασχολείται με το ρομαντικό μυθιστόρημα την έχει φέρει στη δύσκολη θέση να δεχθεί έναν ιδιότυπο «ρατσισμό», όπως τον χαρακτηρίζει.
Ακολουθεί η συνέντευξη της Έλενας Αντωνίου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΕΡ.Σε λίγες ημέρες εκδίδεται το νέο, τέταρτο κατά σειρά, βιβλίο σας, «Στην τελευταία στροφή», από τη Χαρλένικ και τη σειρά Silk.
Πράγματι είναι το τέταρτο βιβλίο μου από τη Χαρλένικ και τη σειρά Silk και το πέμπτο συνολικά της συγγραφικής μου καριέρας. Πρόκειται για μία δυνατή ρομαντική ιστορία, ένα σύγχρονο παραμύθι με πολύ έντονα συναισθήματα και εικόνες, ένα ιδιαίτερο και πρωτότυπο ταξίδι, με ξεχωριστούς ήρωες, που έγιναν και πολύ αγαπημένοι μου.
ΕΡ. Η Χαρλένικ εκδίδει πλέον βιβλία και Ελλήνων συγγραφέων. Έχετε δηλώσει ότι ήταν όνειρό σας η συνεργασία με αυτήν την εκδοτική εταιρεία.
Ήμουν 11 χρόνων όταν στα κρυφά διάβαζα τα 'Αρλεκιν των μεγαλύτερων θείων μου και ονειρευόμουν όταν μεγαλώσω να γράφω τις δικές μου ιστορίες αγάπης για την 'Αρλεκιν. Όλες οι επιλογές και οι συγκυρίες με οδήγησαν στον εκδοτικό οίκο των ονείρων μου. Πριν από τρία χρόνια η Χαρλένικ άρχισε να εκδίδει βιβλία Ελλήνων συγγραφέων καθώς έκανε μεγάλο άνοιγμα στην ελληνική αγορά δίνοντας την ευκαιρία σε πολλούς, νέους και ταλαντούχους συγγραφείς να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Εγώ ανήκω στο ρομαντικό κομμάτι της εταιρείας, τη Silk, ενώ η Bell έχει το καθιερωμένο αστυνομικό/μυστηρίου/θρίλερ/περιπέτεια.
ΕΡ. Ταιριάζει η δημοσιογραφία με τον ρομαντισμό;
Θα έλεγα ότι είναι έννοιες εντελώς αντίθετες μεταξύ τους. Τη μισή ημέρα είμαι αναγκασμένη να είμαι προσγειωμένη σε μία σκληρή πραγματικότητα και την άλλη μισή μέρα ταξιδεύω στους μαγευτικούς κόσμους που πλάθω, όπου κυριαρχούν το συναίσθημα και ο έρωτας. Ωστόσο, η δημοσιογραφία, ως αντικείμενο, με βοήθησε στη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου με τη Silk, «Καθώς έπεφτε η νύχτα», όπου η ηρωίδα μου είναι δημοσιογράφος και προσπαθεί να αποκαλύψει ένα σκάνδαλο στο οποίο εμπλέκεται ο αγαπημένος της. Οπότε εκεί συνδυάστηκαν μια χαρά.
ΕΡ. Στην εποχή της ταχύτητας και του Ίντερνετ μένει χώρος για ρομαντισμό;
Ο ρομαντισμός μπορεί να έχει φύγει από τη μόδα την εποχή όπου το διαδίκτυο κυριαρχεί, αλλά σίγουρα δεν εκλείπουν οι ρομαντικές ψυχές. Το αποδεικνύουν περίτρανα οι αναγνώστριές μου, οι οποίες με στηρίζουν και αγκαλιάζουν φανατικά τις ιστορίες μου και οι πωλήσεις των βιβλίων μου που για μήνες είναι στην κατηγορία των best seller.
ΕΡ. Ξέρετε ποιο είναι το κοινό που επιλέγει τα βιβλία σας;
Κατεξοχήν το αναγνωστικό μου κοινό είναι γυναίκες, ενώ οι ηλικίες τους ποικίλλουν, από 16-80 ετών και αυτό είναι το σαγηνευτικό. Ότι μια καλή ρομαντική ιστορία είναι διαχρονική και δεν έχει ηλικία, όπως ακριβώς και ο έρωτας, και μπορεί να αγγίξει καρδιές ανεξαρτήτως ηλικίας.
ΕΡ. Είναι εύκολο για έναν συγγραφέα να γράφει δύο αισθηματικά βιβλία το χρόνο;
Δεν ξέρω γενικώς για άλλους, αλλά για εμένα είναι σχετικά εύκολο. Θα ήταν ευκολότερο αν δεν εργαζόμουν και ασχολούμουν μόνο με τη συγγραφή. Περισσότερο χρόνο μου παίρνουν η μελέτη και η έρευνα, ώστε να στήσω την ιστορία μου. Τώρα που έχω μπει και στον κόσμο του ρομαντικού μυθιστορήματος εποχής, όπως αποκαλείται, είναι ακόμη δυσκολότερο και πιο χρονοβόρο γιατί πρέπει να συλλέγω ιστορικά και ηθογραφικά στοιχεία.
ΕΡ. Η αγάπη στο τέλος υπερνικά τα εμπόδια;
Είναι μια ερώτηση που την κάνω συνεχώς στον εαυτό μου και πάντα καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα. Στη ζωή μου προσπαθώ να είμαι ρεαλίστρια και απαντώ «όχι»: Η αγάπη από μόνη της, πολλές φορές, δεν είναι αρκετή. Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για τα συναισθήματα. Ωστόσο, στα βιβλία, τόσο ως αναγνώστρια όσο και ως συγγραφέας, έχω ανάγκη από το «ευτυχισμένο τέλος». Εκεί πράγματι η αγάπη μπορεί να υπερνικήσει τα εμπόδια.
ΕΡ. Θα θέλατε να πείτε κάτι στους αναγνώστες σας;
Τους ευγνωμονώ για όλη τη στήριξη και την αγάπη. Αγκαλιάζουν τις ιστορίες μου και εμένα με τόση ζεστασιά που με γεμίζουν συγκίνηση. Είναι κίνητρο να συνεχίσω και να προσφέρω περισσότερα. Είναι μία αμφίδρομη σχέση γεμάτη εκτίμηση και σεβασμό και κυρίως ειλικρίνεια. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
ΕΡ. Ετοιμάζετε ήδη την επόμενη ιστορία;
Σε λιγότερο από 10 ημέρες εκδίδεται η νέα μου ιστορία «Στην τελευταία στροφή», ενώ είμαι πολύ ενθουσιασμένη και συγκινημένη γιατί τον Νοέμβριο επανακυκλοφορεί από τη Silk το πρώτο μου βιβλίο που έχει καταργηθεί, «Τα Δάκρυα του Πάθους» με κάποιες προσθήκες και ανανεωμένο. Επίσης, τον Φεβρουάριο του 2020 θα κυκλοφορήσει η συνέχεια αυτού του βιβλίου, κάτι σαν η ιστορία μετά το «happy end». Οι ήρωές μου άφησαν ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν και τώρα έρχεται να τους καταδιώξει. Οπότε αυτήν την εποχή ασχολούμαι με αυτά τα δύο βιβλία.
ΕΡ. «Μ' ένα 'Αρλεκιν ξεχνιέσαι»; Πόσο εύκολο είναι να μεταφέρεσαι από την πραγματική οικονομία και την καθημερινότητα στον ιδεατό κόσμο που όλα τα προβλήματα λύνονται με αγάπη;
Είναι φορές που ενώ είμαι στη δουλειά, ή οδηγώ, ή είμαι στα μέσα μεταφοράς, ή έξω και διασκεδάζω να γεννιούνται στο μυαλό μου εικόνες και να πλάθω την επόμενη ιστορία μου. Οπότε είναι πανεύκολο να μεταφέρομαι αμέσως εκεί, στον υπέροχο κόσμο των συναισθημάτων όπου ο έρωτας και οι επιλογές της καρδιάς έχουν το γενικό πρόσταγμα.
ΕΡ. Ποιοι συγγραφείς σου αρέσουν;
Έχω ατελείωτη λίστα συγγραφέων που αγαπώ, τόσο της κλασικής όσο και της σύγχρονης λογοτεχνίας. Τελευταία διαβάζω πολύ Τζοάνα Λίντσεϊ και Τζίνα Σογουόλτερ, ενώ έχω επικεντρωθεί κυρίως σε νέους Έλληνες συγγραφείς που πραγματικά αξίζει να διαβαστούν.
ΕΡ. Πρόσφατα γίνατε μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Ρομαντικών Συγγραφέων.
Η RWA (Romance Writers of America) είναι η ένωση συγγραφέων ρομαντικού μυθιστορήματος στις ΗΠΑ και χαίρομαι πάρα πολύ που ανάμεσα σε όλους τους αγγλόφωνους συγγραφείς αποδέχθηκαν και μία Ελληνίδα. Ονειρευόμουν χρόνια να γίνω μέλος αυτής της Ένωσης γιατί νιώθω ότι ανήκω εκεί όπου αναγνωρίζουν και τιμούν τους συγγραφείς για το έργο τους. Στην Ελλάδα είναι φορές που δέχομαι έναν ιδιότυπο «ρατσισμό», να το πω έτσι, για το ρομαντικό μυθιστόρημα και είναι κάτι που με θλίβει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να «χρωματίζουμε» ένα λογοτεχνικό είδος και να το υποτιμούμε. Κακά μυθιστορήματα υπάρχουν σε όλα τα είδη και αυτό που μετράει τελικά είναι το ταλέντο και η αλήθεια του συγγραφέα, να είναι, δηλαδή, πιστός στο είδος που αντιπροσωπεύει και στον αναγνώστη του. Λογοτεχνία ονομάζεται, είτε το είδος είναι αστυνομικό, είτε ρομαντικό, είτε κοινωνικό, είτε οτιδήποτε.