Όλη η δράση εξελίσσεται, σχεδόν σε φυσικό χρόνο, χωρίς αφηγηματικά χάσματα, κατά την διάρκεια μιας βραδιάς, και παραμένει περιορισμένη αυστηρά στο σαλόνι και τον κήπο μιας εξοχικής κατοικίας.

Σ’αυτό το σαλόνι, λοιπόν, συγκεντρώνεται μια παρέα ακαδημαϊκών, με σκοπό να αποχαιρετίσουν το συνάδελφο τους, καθηγητή ανθρωπολογίας, Τζον Όλντμαν, ο οποίος μετά από δέκα χρόνια καριέρας στο τοπικό πανεπιστήμιο αποφασίζει, απρόοπτα, να εγκαταλείψει τα πάντα, προς άγνωστη κατεύθυνση. Ξαφνιασμένη, από αυτή την ανακοίνωση, η ομήγυρη, αναζητά επίμονα τους λόγους που τον ωθούν σε μια τέτοια φυγή. Αρχικά διστακτικός ο Όλντμαν αποφεύγει να δώσει κάποια σαφή εξήγηση. Καθώς όμως η συναισθηματική φόρτιση εντείνεται και οι ερωτήσεις από τους φίλους του πληθαίνουν, δεν αργεί να ενδώσει σε μια τρομερή εξομολόγηση, που θα κάνει τους παρόντες να αμφισβητήσουν όσα ξέρουν, όχι μόνο για τον Τζον, αλλά γενικώς για την ίδια την ύπαρξη.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ τους αποκαλύπτει πως βρίσκεται σ’αυτή τη γη εδώ και 14.000 χρόνια, χωρίς να γερνάει και χωρίς να πεθαίνει, παρατηρώντας στωικά όλα τα βήματα της ανθρώπινης ιστορίας και εξέλιξης. Φυσικά αυτό, σε πρώτη φάση, θα εγείρει ανησυχίες για την ψυχική υγεία του οικοδεσπότη, στην συνέχεια όμως θα πυροδοτήσει μια μακροσκελή συζήτηση, κατά την οποία θα τεθούν επί τάπητος θεμελιώδη φιλοσοφικά και θρησκευτικά ζητήματα, γύρω από το τζάκι του μυστηριώδους καθηγητή.